Sanktuarium pw. św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce
Transmisja na żywo
https://www.youtube.com/@Sanktuarium-sw-Antoniego
Zapraszamy na całodobową adorację Najświętszego Sakramentu
Czytaj więcej...
W niedzielę, 11 października 2020 r. w naszym kościele parafialnym odbyło się wyjątkowe wydarzenie: Zawiązanie wspólnoty Rycerzy Jana Pawła II.
Świadectwo wiary, pomoc potrzebującym to główne cele, jakie wyznaczyli sobie Rycerze Jana Pawła II, działający przy naszym Sanktuarium. Opiekunem duchowym jest ks. Ryszard Pawłowski.
Są obecni i aktywni nie tylko podczas obrzędów liturgicznych, ale i w świeckim życiu. Są przykładem na to jak dziś, mimo wielu codziennych obowiązków, można ofiarować coś od siebie.
Podstawowym celem Zakonu Rycerzy Jana Pawła II jest formacja katolickich mężczyzn świeckich na wzór św. Jana Pawła II (Karola Wojtyły), który niejednokrotnie swoim życiem dawał świadectwo męskości i świętości, pokazując, że te dwie wartości można połączyć na większą chwałę Bożą!
Ten zasadniczy cel Rycerze Jana Pawła II chcą realizować poprzez zaangażowanie w takie rodzaje aktywności jak:
1. Dążenie do świętości swoich członków,
2. Obrona wartości chrześcijańskich, w tym rodziny, życia (od poczęcia do naturalnej śmierci),
3. Dbanie o rozwój patriotyzmu i miłości ojczyzny,
4. Promocja nauczania Jana Pawła II,
5. Promowanie katolickiej duchowości świeckich,
6. Wzajemna pomoc bratnia,
7. Wspieranie duchowieństwa (w każdej dziedzinie życia),
8. Promocja duchowości mężczyzny,
9. Wspieranie chrześcijan.
5 października, w Kościele Katolickim, obchodzimy wspomnienie siostry Faustyny, mistyczki, która znana jest głównie jako pierwsza głosicielka kultu Bożego Miłosierdzia i autorka Dzienniczka.
O godzinie 15:00 Koronka do Miłosierdzia Bożego 5.10.2020 r. przy Figurce Fatimskiej, od strony Dworca PKS.
Helena Kowalska przyszła na świat 25 sierpnia 1905 roku jako trzecie z dziesięciorga dzieci Marianny i Stanisława Kowalskich, rolników ze wsi Głogowiec. Postać św. Siostry Faustyny Kowalskiej nierozerwalnie łączy się kultem Bożego Miłosierdzia, sam bowiem Bóg wybrał ją jako swoje narzędzie do rozgłaszania Jego czci. Ustanowił ją swoim głosem. Tej prostej i niewykształconej, ale jakże pokornej zakonnicy, Bóg powierzył misję Miłosierdzia. Nim to zadanie otrzymała – przeszła przez rozliczne doświadczenia, uciski i strapienia. Pochodziła bowiem z biednej i wielodzietnej rodziny chłopskiej, Głogowcu koło Turka. W dzieciństwie musiała więc ciężko pracować, do szkoły podstawowej uczęszczała tylko przez 3 zimny, by nauczyć się jedynie czytać, pisać i nieco rachować. W 16 roku życia podejmuje prac zarobkowych jako pomoc domowa. W dwudziestym roku życia, po wielu trudnościach wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i przeżyła tam 13 lat. Pracowała w kuchni, ogrodzie, piekarni i przy furcie, w kilku domach zgromadzenia, najdłużej w Płocku, Wilnie i Krakowie. Doświadczała prób Krzyży, przechodziła oschłości wewnętrzne, silne pokusy przeciw wierze, poczucie całkowitego odrzucenia przez Boga, a także choroby I niezrozumienie ze strony otoczenia. Z jej dzienniczka dowiadujemy się, ze w czasie prywatnego objawienia w Płocku 22.02. 1931 r. otrzymała polecenie od Pana Jezusa, by szerzyła kult Miłosierdzia Bożego, oraz postarała się o namalowanie obrazu Pana Jezusa Miłosiernego, ze wzoru jakiego widziała.
Kandydatów do Sakramentu Bierzmowania i ich rodziców
zapraszamy w niedzielę 11 października 2020 r. na Mszę Świętą o godzinie 13:00
i na spotkanie po Mszy Świętej.
Październik miesiącem Różańca Świętego
Rozpocęliśmy miesiąc październik – czas ten jest w szczególny sposób poświęcony Matce Boskiej Różańcowej, a także modlitwie zwanej Różańcem. Jest to modlitwa, która swe początki ma prawdopodobnie już w średniowieczu i poprzez rozważanie poszczególnych tajemnic za pośrednictwem Matki Bożej kierowana jest do samego Pana Jezusa.
Zapraszamy do wspólnej modlitwy
- w dni powszednie o 17:30
- w niedzielę i święta po Mszy Świętej o godzinie 16.00
Zapraszamy zarówno do modlitwy w kościele
jak i do modlitwy przez łącza internetowe on-line.
W dniu liturgicznego wspomnienia św. Franciszka z Asyżu przypadającego 4 października obchodziliśmy Niedzielę św. Franciszka
Już po raz drugi w obchody te wpisują się ekologiczny projekt Caritas Polska i Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, odpowiadający na wyzwania encykliki Papieża Franciszka „Laudato Si”. W projekcie uczestniczą także diecezjalne Caritas. 40 lat temu św. Jan Paweł II ogłosił św. Franciszka z Asyżu patronem ekologów.
– W tym roku pandemia COVID-19 pokazała, jak głęboko jest ze sobą powiązany świat. Uświadomiliśmy sobie bardziej niż kiedykolwiek, że nie jesteśmy od siebie odizolowani i że warunki dla zdrowia i ludzkiego dobrobytu są kruche. Skutki pandemii zmuszają nas do poważnego potraktowania konieczności czujności i zrównoważonych warunków życia na całej ziemi. Jest to tym ważniejsze, jeśli weźmie się pod uwagę zniszczenie środowiska i zagrożenie zmianami klimatycznymi – napisali kard. Angelo Bagnasco, przewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy, i ks. Christian Krieger, przewodniczący Konferencji Kościołów Europejskich, w oświadczeniu na tegoroczny „Czas dla Stworzenia”.
Program obchodów Niedzieli Świętego Franciszka:
15:30 - Nabożeństwo Różańcowe ze Świętym Franciszkiem
16:00 - Msza Święta
Po Mszy Świętej Transitius. Przejście ze śmierci do życia wiecznego świętego Franciszka.
Od wieków na pamiątkę śmierci Franciszka obchodzone jest specjalne nabożeństwo Transitus. Odbywa się tylko raz w roku, więc jeśli macie możliwość odwiedzenia dziś franciszkańskiej świątyni, koniecznie weźcie w nim udział.
Samo słowo „transitus” pochodzi z łaciny i oznacza przejście. W czasie nabożeństwa „Transitus” zgromadzeni wierni, trzymając w dłoniach zapalone świece, rozważają, śpiewają i przypominają sobie ostatnie chwile życia św. Franciszka i dziękują za tego niezwykłego Świętego, który do końca ukochał Boga i wszystkie stworzenia. Św Franciszek zmarł w nocy 3 października 1226 roku w Asyżu i dlatego co rok właśnie tego dnia wieczorem w kościołach franciszkańskich odprawiane jest nabożeństwo będące pamiątką błogosławionej śmierci św. Franciszka.
Msza Święta
z modlitwą o uzdrowienie duszy i ciała
w naszym Sanktuarium zostanie odprawiona
7 października 2020 r. (środa) o godz. 18.00
Zapraszamy wszystkich do wspólnej modlitwy.
Kościół katolicki w szczególny sposób czci pamięć Aniołów Stróżów i 2 października obchodzi ich święto. Ma nam ono przypominać o Bożej interwencji w dzieje człowieka za pośrednictwem aniołów. Otrzymali oni bowiem misję, by nas prowadzić, ochraniać, upominać, pomagać w nawróceniu, wspierać w wykonywaniu powierzonych zadań, bronić w momentach niebezpieczeństw i pokus.
W kalendarzu liturgicznym wspomnienie Aniołów Stróżów pojawiło się po raz pierwszy w XVI wieku w Hiszpanii i Francji. Od 1608 roku Paweł V nakazał obchodzenie tego święta w pierwszy dzień zwykły po św. Michale. Na stałe do kalendarza liturgicznego dla całego Kościoła wprowadził je Klemens X w 1670 roku.
Do obowiązków anielskiego opiekuna należy przewidywanie i usuwanie rozlicznych niebezpieczeństw, które zagrażają człowiekowi i mogłyby mu przeszkodzić w osiągnięciu celu, do którego został stworzony – zbawienia.
Pierwszą i najniższą posługą Anioła Stróża jest usuwanie wszystkiego, co może zaszkodzić zdrowiu i zagrozić życiu powierzonego mu człowieka. Następnie uświadamianie duszy szatańskich pułapek. A dopiero potem oświecanie, pouczanie i zachęcanie do godnego życia.
Gdy jednak mimo tak czułej opieki człowiek upadnie, Anioł Stróż go nie opuszcza, ale błaga Boga o łaskę nawrócenia dla niego. Nie pragnie on bowiem niczego bardziej niż nawrócenia grzesznika (por. Łk 15,7).
Anioł Stróż jest uosobieniem Boskiej opatrzności w stosunku do każdego człowieka z osobna. To on zanosi jego modlitwy do Boga i wstawia się za nim. Częste zwracanie się do Anioła Stróża, życie z nim w serdecznej bliskości, niejako podwaja jego czujność i dobroć. Im częściej modlimy się do niego, tym hojniej jesteśmy obdarowywani dobrodziejstwami. Jedną z wielkich łask, jakie Anioł Stróż może wyświadczyć człowiekowi, jest pouczenie o zbliżającej się śmierci.
Aniołowie są istotami ze swej natury różnymi od ludzi. Należą do stworzeń, są nam bliscy, dlatego Kościół obchodzi ich święto. Do ostatniej reformy kalendarza kościelnego (z 14 lutego 1969 r.) istniały trzy odrębne święta: św. Michała czczono 29 września, św. Gabriela – 24 marca, a św. Rafała – 24 października. Obecnie wszyscy trzej archaniołowie są czczeni wspólnie.
W tradycji chrześcijańskiej Michał to pierwszy i najważniejszy spośród aniołów (Dn 10, 13; 12, 1; Ap 12, 7 nn), obdarzony przez Boga szczególnym zaufaniem.
Hebrajskie imię Mika’el znaczy „Któż jak Bóg”. Według tradycji, kiedy Lucyfer zbuntował się przeciwko Bogu i do buntu namówił część aniołów, Archanioł Michał miał wystąpić i z okrzykiem „Któż jak Bóg” wypowiedzieć wojnę szatanom.
W Piśmie świętym pięć razy jest mowa o Michale. W księdze Daniela jest nazwany „jednym z przedniejszych książąt nieba” (Dn 13, 21) oraz „obrońcą ludu izraelskiego” (Dn 12, 1). Św. Jan Apostoł określa go w Apokalipsie jako stojącego na czele duchów niebieskich, walczącego z szatanem (Ap 12, 7). Św. Juda Apostoł podaje, że jemu właśnie zostało zlecone, by strzegł ciała Mojżesza po jego śmierci (Jud 9). Św. Paweł Apostoł również o nim wspomina (2 Tes 4, 16). Jest uważany za anioła sprawiedliwości i sądu, łaski i zmiłowania. Jeszcze bardziej znaczenie św. Michała akcentują księgi apokryficzne: Księga Henocha, Apokalipsa Barucha czy Apokalipsa Mojżesza, w których Michał występuje jako najważniejsza osoba po Panu Bogu, jako wykonawca planów Bożych odnośnie ziemi, rodzaju ludzkiego i Izraela. Michał jest księciem aniołów, jest aniołem sądu i Bożych kar, ale też aniołem Bożego miłosierdzia. Pisarze wczesnochrześcijańscy przypisują mu wiele ze wspomnianych atrybutów; uważają go za anioła od szczególnie ważnych zleceń Bożych. Piszą o nim m.in. Tertulian, Orygenes, Hermas i Didymus. Jako praepositus paradisi ma ważyć dusze na Sądzie Ostatecznym. Jest czczony jako obrońca Ludu Bożego i dlatego Kościół, spadkobierca Izraela, czci go jako swego opiekuna. Papież Leon XIII ustanowił osobną modlitwę, którą kapłani odmawiali po Mszy świętej z ludem do św. Michała o opiekę nad Kościołem.
Ks. Franciszek Blachnicki urodził się 24 marca 1921 r. w Rybniku, zmarł 27 lutego 1987 r. w Carlsbergu (Niemcy). Był założycielem i duchowym ojcem Ruchu Światło-Życie oraz wspólnoty życia konsekrowanego Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła.
Walczył z okupantem hitlerowskim w czasie II wojny światowej, trafił do Obozu Zagłady Auschwitz. W marcu 1942 r. został skazany na karę śmierci za działalność konspiracyjną przeciw hitlerowskiej Rzeszy. Ostatecznie został ułaskawiany i skazany na więzienie.
Po wojnie wstąpił do Śląskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia przyjął w 1950 r. Był inicjatorem Krucjaty Wstrzemięźliwości, założycielem Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodu, Międzynarodowego Centrum Ewangelizacji Światło-Życie w Carlsbergu.
Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Oświęcimskim. W 1995 r. rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny. Od 2000 r. grób ks. Blachnickiego znajduje się w kościele pw. Dobrego Pasterza w Krościenku nad Dunajcem.